رباعی شمارهٔ ۱۰۸۴

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

آواز گرفته است خروشان مینال
زیرا شنواست یار و واقف از حال
آواز خراشان و گلوی خسته
نالان ز زوال خویش در پیش کمال