شمارهٔ ۴

عطار / مختارنامه / باب چهلم: در ناز و بیوفائی معشوق

گفتی که «ترا چو خاک گردانم پست
تا نیز به زلفِ دلکشم ناری دست»
خاکم مکن ای نگار بادم گردان
تا گِردِ سرِ زلفِ تو گردم پیوست