شمارهٔ ۹

عطار / مختارنامه / باب چهل و یکم: در صفت بیچارگی عاشق

سودای ترا پشت سپه میدارم
اندوهِ ترا توشهٔ ره میدارم
چون از درِ اندوه درآمد کارم
دایم درِ اندوه نگه میدارم