رباعی شمارهٔ ۱۰۲

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

سبحان‌الله من و تو ای در خوشاب
پیوسته مخالفیم اندر هر باب
من بخت توام که هیچ خوابم نبرد
تو بخت منی که برنیائی از خواب