رباعی شمارهٔ ۱۸۴

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

ای جان ز دل تو بر دل من راهست
وز جستن آن در دل من آگاه است
زیرا دل من چو آب صافی خوش است
آب صافی آینه‌دار ماه است