رباعی شمارهٔ ۸۱۶

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

مرغ دل من ز بسکه پرواز آورد
عالم عالم جهان جهان راز آورد
چندان به همه سوی جهان بیرون شد
کاین هر دو جهان به قطره‌ای باز آورد