رباعی شمارهٔ ۱۱۸

انوری / دیوان اشعار / رباعیات

صد پرده شبی فلک ز من بردارد
تا روز چو شب زپرده بیرون آرد
ار دست شب و روز به شب بگریزد
هر کس که چو روز من شبی بگذارد