شمارهٔ ۵

عطار / مختارنامه / باب بیست و دوم: در روی به آخرت آوردن و ترک دنیا کردن

دیدی تو که محنت زده و شاد بمرد
شاگرد به خاک رفت و استاد بمرد
آن دَم مُردی که زادهای از مادر
این مایه بدان که هر که او زاد بمرد