رباعی شمارهٔ ۴۷۰

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

آن راحت جان گرد دلم میگردد
گرد دل و جان خجلم میگردد
زین گل چو درخت سر برآرم خندان
کاب حیوان گرد گلم میگردد