شمارهٔ ۲

عطار / مختارنامه / باب چهلم: در ناز و بیوفائی معشوق

از درد تو ای ماهِ دل افروز آخر
شب چند آرم چو شمع با روز آخر
دل گرچه بسی بسوخت جز با تو نساخت
ای بی معنی وفا درآموز آخر