شمارهٔ ۱۵

عطار / مختارنامه / باب ششم: در بیان محو شدۀ توحید و فانی در تفرید

روزی که به دریای فنا در تازم
خود را به بُنِ قعر فرو اندازم
ای دوست مرا سیر ببین اینجا در
کانجا هرگز کسی نیابد بازم