رباعی شمارهٔ ۱۵۶۱

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

چون پاک شد از رنگ خودی سینهٔ تو
خودبین گردی ز یار دیرینهٔ تو
بی‌آینه روی خویش نتوان دیدن
در یاد نگر که اوست آئینه تو