شمارهٔ ۴۰

عطار / مختارنامه / باب چهل و هفتم: در معانیی که تعلق به شمع دارد

دانی تو که شمع را چرا افروزند
تا کشتنش و سوختنش آموزند
چون آتش سوزنده غیب است بسی
چیزی باید که دایمش میسوزند