رباعی شمارهٔ ۷۰۷

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

دیدم رخت از غم سر موئیم نماند
جز بندگی روی تو روئیم نماند
با دل گفتم که آرزوئی در خواه
دل گفت که هیچ آرزوئیم نماند