شمارهٔ ۲۳

عطار / مختارنامه / باب ششم: در بیان محو شدۀ توحید و فانی در تفرید

از فوق، ورای آسمان بودم من
وز تحت، زمین بیکران بودم من
عمریم جهان باز همی خواند به خویش
چون در نگریستم جهان بودم من