شمارهٔ ۷۲

عطار / مختارنامه / باب اول: در توحیدِ باری عزّ شأنه

بی یادِ تو دل چو سایه در خورشید است
با یادِ تو در نهایتِ امید است
هر تخم که در زمین دل کاشتهام
جز یاد تو تخمِ حسرتِ جاوید است