رباعی شمارهٔ ۳۵۰

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

سلطان ملاحت مه موزون منست
در سلسله‌اش این دل مجنون منست
بر خاک درش خون جگر میریزم
هرچند که خاک آن به از خون منست