رباعی شمارهٔ ۵۹۴

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

پیران خرابات غمت بسیارند
چون چشم تو هم خفته و هم بیدارند
بفرست شراب کاندلشدگان
نه مست حقیقتند و نی هشیارند