شمارهٔ ۱۶

عطار / مختارنامه / باب سی و پنجم: در صفت روی و زلف معشوق

گر در همه عمر آرزوئیم بوَد
از وصلِ تو قدرِ سرِ موئیم بوَد
بی روی تو بر روی ازان میگریم
تا پیشِ تو بو که آب روئیم بوَد