رباعی شمارهٔ ۳۹۲

انوری / دیوان اشعار / رباعیات

دوش ارنه وقارت به زمین پیوستی
فریاد و دعایت به زمین کی بستی
ور حلم تو بر دامن او ننشستی
از زلزلهٔ سقف آسمان بشکستی