رباعی شمارهٔ ۱۵۲۵

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

هنگام اجل چو جان بپردازد تن
مانند قبای کهنه اندازد تن
تن را که ز خاکست دهد باز به خاک
وز نور قدیم خویش برسازد تن