شمارهٔ ۴۷

منوچهری / دیوان اشعار / قصاید و قطعات

ای بت زنجیر جعد، ای آفتاب نیکوان
طلعت خورشید داری، قامت فردوسیان
نافرید ایزد زخوبان جهان چون تو کسی
دلربا و دلفریب و دلنواز و دلستان
گرت خوانم ماه، ماهی، ورت خوانم سرو،سرو
گرت خوانم حور، حوری، ورت خوانم جان، چو جان
مشک جعد و مشک خط و مشک ناف و مشکبوی
خوش سماع و خوش سرود و خوش کنار و خوش زبان
روت از گل درج دارد، درجت از عنبر طراز
مشکت از مه نافه دارد، ماهت از مشک آسمان
هم بت زنجیر جعدی، هم بت زنجیر زلف
هم بت لاله جبینی، هم بت لاله رخان
ای روان و جان من دایم ز تو با خرمی
ای سرا و باغ من دایم ز تو چون بوستان
بررسی آماری شمارهٔ ۴۷ - ای بت زنجیر جعد، ای آفتاب نیکوان

بیشترین کلمات استفاده شده از لحاظ آماری کلمات بت، خوانم، مشک، خوش، زنجیر، جان، دارد،، لاله، گرت، ورت می باشند. منوچهری از کلمه بت ۵ بار ، خوانم ۴ بار ، مشک ۴ بار ، خوش ۴ بار ، زنجیر ۳ بار ، جان ۲ بار ، دارد، ۲ بار ، لاله ۲ بار ، گرت ۲ بار ، ورت ۲ بار در شمارهٔ ۴۷ - ای بت زنجیر جعد، ای آفتاب نیکوان استفاده کرده است.

کلمه تکرار
بت 5
خوانم 4
مشک 4
خوش 4
زنجیر 3
جان 2
دارد، 2
لاله 2
گرت 2
ورت 2
دایم 2