رباعی شمارهٔ ۲۳۹

سنایی / دیوان اشعار / رباعیات

تا دید هوات در دلم غایت عشق
در پیش دلم کشید خوش رایت عشق
گر وحی ز آسمان گسسته نشدی
در شان دل من آمدی آیت عشق