رباعی شمارهٔ ۳۵۶

انوری / دیوان اشعار / رباعیات

چشمم ز همه جهان فرازست اکنون
وین دیده به دیدار تو بازست اکنون
گفتار همه جهان مجازست اکنون
ما را به جمال تو نیازست اکنون