شمارهٔ ۵۰

عطار / مختارنامه / باب چهل و هفتم: در معانیی که تعلق به شمع دارد

شمعم که ز خود نهان فرو میگریم
میخندم و هر زمان فرو میگریم
بر گریهٔ من چو هیچ کس واقف نیست
خوش خوش به درون جان فرو میگریم