رباعی شمارهٔ ۷۹۵

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

گفتم جانی به ترک جان نتوان کرد
گفتا جانرا چو تن نشان نتوان کرد
گفتم که تو بحر کرمی گفت خموش
در است چو سنگ رایگان نتوان کرد