شمارهٔ ۷۷

عطار / مختارنامه / باب چهل و چهارم: در قلندریات و خمریات

چندان که نگاه میکنم هر سوئی
از سبزه بهشت است و ز کوثر جویی
صحرا چو بهشت شد ز دوزخ کم گوی
بنشین به بهشت با بهشتی رویی