رباعی شمارهٔ ۱۱

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

افسوس که بیگاه شد و ما تنها
در دریائی کرانه‌اش ناپیدا
کشتی و شب و غمام و ما میرانیم
در بحر خدا به فضل و توفیق خدا