شمارهٔ ۳۰

عطار / مختارنامه / باب هفتم: در بیان آنکه آنچه نه قدم است همه محو عدم است

درها به فنا گشادهاند، اینت عجب!
بر هیچ قرار دادهاند، اینت عجب!
پنداشت که مانهایم و پندار وجود
در دیدهٔ ما نهادهاند، اینت عجب!