رباعی شمارهٔ ۷۵۲

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

صد سال بقای آن بت مهوش باد
تیر غم او دل من ترکش باد
بر خاک درش بمرد خوش خوش دل من
یارب که دعا کرد که خاکش خوش باد