شمارهٔ ۷۲

عطار / مختارنامه / باب سی و پنجم: در صفت روی و زلف معشوق

زلف تودگر ز دست نگذارم من
تا بو که دل از شست برون آرم من
گویم که دلِ مرا چراندهی باز
گوئی که برو دلِ تو کی دارم من