شمارهٔ ۳۸

عطار / مختارنامه / باب بیست و هفتم: در نومیدی و به عجز معترف شدن

گاه از مویی مشوشت باید شد
گه نیز به هیچ دل خوشت باید شد
در عشق گر آتشی همه یخ گردی
ور یخ باشی چو آتشت باید شد