رباعی شمارهٔ ۲۹۳

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

خاک قدمت سعادت جان من است
خاک از قدمت همه گل و یاسمن است
سر تا قدمت خاک ز تو میرویند
زان خاک قدم چه روی برداشتن است