شمارهٔ ۱۷

عطار / مختارنامه / باب چهل و پنجم: در معانیی که تعلق به گل دارد

گل گفت که تا روی گشادند مرا
هم بر سر پای سر بدادند مرا
هر چند لطیفِ عالمم میخوانند
بنگر تو که چه خار نهادند مرا