رباعی شمارهٔ ۸۶۲

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

یاریکه مرا در غم خود می‌بندد
غمگینم از آنکه خوشدلم نپسندد
چون بیند او مرا که من غمگینم
پنهان پنهان شکر شکر می‌خندد