رباعی شمارهٔ ۳۱۹

انوری / دیوان اشعار / رباعیات

ای دل چو به غمهای جهان درمانم
از دیده سرشکهای خونین رانم
خود را چه دهم عشوه یقین می‌دانم
کاندر سر دل شود به آخر جانم