رباعی شمارهٔ ۲۲۵

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

با دل گفتم که دل از او جیحونست
دلبر ترش است و با تو دیگر گونست
خندید دلم گفت که این افسونست
آخر شکر ترش ببینم چونست