رباعی شمارهٔ ۱۱۵۰

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

امشب که مه عشق تمامست تمام
دلدار فرو کرده سر از گوشهٔ بام
امشب شب یاد است و سجود است و قیام
چون باده و می خواب حرامست حرام