شمارهٔ ۱۱

عطار / مختارنامه / باب چهل و هفتم: در معانیی که تعلق به شمع دارد

تن جز به هوای تو قدم مینزند
جان جز به ثنای تو قلم مینزند
بیچاره دلم که همچو شمعی همه شب
میسوزد و میگرید ودم مینزند