شمارهٔ ۳۳

عطار / مختارنامه / باب بیست و ششم: در صفت گریستن

آن ماه، مرا چو خاک در کوی افکند
و اندر طلب خودم به هر سوی افکند
زان است هزار قطره خون بر رویم
کان روز که رفت چشم بر روی افکند