شمارهٔ ۵۱

عطار / مختارنامه / باب ششم: در بیان محو شدۀ توحید و فانی در تفرید

چون بحر وجود روی بنمود مرا
موج آمد و باکنار زد زود مرا
در چاه حدوث کار کردم عمری
چون آب برآمد همه بربود مرا