شمارهٔ ۱۹

عطار / مختارنامه / باب شانزدهم: در عزلت و اندوه و درد وصبر گزیدن

تا کی باشی چو آسمان در تک و تاز
در زیر قدم شو چو زمین پستِ نیاز
گر صبر کنی، صبر، کند کار تو راست
ور نه پس و پیش میدو و کژ میباز