غزل شمارهٔ ۲۲۰۳
چرخ در تاب از تحمل ماست
تیغ در آتش از تغافل ماست
سر شبنم به آفتاب رسید
در ترقی همین تنزل ماست
می رسیم از شکستگی به کنار
همچو موج از شکستگی پل ماست
شکوه تا چند از کشاکش دام؟
این کشاکش نسیم سنبل ماست
حلقه چشم دام در نظرست
بیضه ماتم سرای بلبل ماست
صائب از فکر ماست رنگین شعر
این چمن سرخ رو ز بلبل ماست