رباعی شمارهٔ ۱۴۴

سعدی / دیوان اشعار / رباعیات

ای مایهٔ درمان نفسی ننشینی
تا صورت حال دردمندان بینی
گر من به تو فرهاد صفت شیفته‌ام
عیبم مکن ای جان که تو بس شیرینی