رباعی شمارهٔ ۲۵۱

مولوی / دیوان شمس / رباعیات

پس بر به جهانی که چو خون در رگ ماست
خون چون خسبد خاصه که خون در رگ ماست
غم نیستکه آثار جنون در رگ ما است
زیرا که فسونگر و فسون در رگ ماست