رباعی شمارهٔ ۴۴۳

انوری / دیوان اشعار / رباعیات

صورت‌گر فطرت ننگارد چو تویی
دوران فلک برون نیارد چو تویی
هرچند همه جهان تو داری لیکن
ای صدر جهان جهان ندارد چو تویی